مهارت خودکنترلی و تنظیم هیجان (خودآگاهی، مهار استرس، خشم،…)

هیجانات ناخوش‌آیند مانند خشم، غم، ترس و مانند آنها بخشی طبیعی از سازوکار روان ما هستند که همواره برای بقا و تکامل ما مفید بوده‌اند. این هیجانات حاوی پیام‌هایی‌اند که درک آنها برای فرد مفید خواهد بود و سرکوب آنها او را دچار استرس خواهد کرد و موجب انتقال هیجانات به موقعیت‌های دیگر خواهد شد. استرس نیز بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی ما است. سطوحی از استرس موجب افزایش کارایی می‌گردد و سطوح بالاتر آن از کارایی می‌کاهد. مسئله ای که در این میان اهمیت دارد، پاسخی است که ما به هیجانات و استرسی که تجربه می‌کنیم، می‌دهیم. استرس و هیجانات ناخوش‌آیند می‌تواند عاملی درونی مانند افکار یا عوامل بیرونی مانند فشارهای محیطی داشته باشند. هنگامی که مغز عوامل خطر یا تهدید را ادراک کند، با فعالیت برخی نواحی، مواد شیمیایی خاصی ترشح می‌شود. این امر موجب می‌شود که فرد احساسات مرتبط با استرس و هیجان را حس کند. ابراز هیجانات باید بسته به موقعیت تنظیم شود و به نحوی سالم و مؤثر ابراز گردد. از عوامل بسیار تأثیرگذار بر هیجانات و تنظیم هیجانات افراد، میزان عزت نفس و اعتماد به نفس آنان است. استرس‌های طولانی‌مدت به سلامت روانی و شناختی افراد آسیب می‌زنند. ۴3 درصد از بزرگسالان اثرات مضر استرس بر سلامتی را تجربه می‌کنند. وجود هیجانات منفی و استرس کتمان‌ناپذیر است. بنابراین، تقویت مهارت مدیریت این هیجانات ضروری به نظر می‌رسد. عدم مهارت کافی کارکنان در تنظیم هیجانات و استرس منجر به مشکلات ارتباطی با مشتریان، همکاران و مدیران و همچنین کاهش سطح عملکرد آنها می‌گردد. آشنایی با هیجانات، معرفی تکنیک‌های تنظیم هیجانی و مدیریت استرس و تمرین آنها برای دستیابی به مهارت بیشتر، به رضایت شغلی و کارایی بیشتر افراد کمک خواهد کرد.